(Na scenę od strony widowni wchodzi uczeń. Ciągnie za sobą wielki foliowy worek, zmęczył się , ociera ręką spocone czoło. Spotyka swego kolegę )
   
Chłopiec: Martwię się już od godziny , oto kilkudniowy dorobek rodziny.
                 Co ja z tym zrobić mam, myślę i myślę, i nie wiem sam.
Kolega:    Jaką tajemnicę kryje ten czarny wór ?
                 Czyżby tam siedział jakiś straszny potwór ?

(Chłopiec wyrzuca zawartość worka na podłogę, są to śmieci )

Chłopiec: To jest ten potwór ekologiczny , problem ludzkości bardzo  dramatyczny. 
                 Cena rozwoju - na imię mu śmieć.
Kolega:    Zanieś to na wysypisko , tam zostawisz wnet to wszystko.
Chłopiec: Wysypisko ! Świetna myśl.....
                  Zaraz pójdę tam , już dziś.

(Wchodzą uczniowie - Zalety i Wady- Zalety ubrane na zielono , Wady na czarno )

Zaleta:      Niewątpliwa to zaleta , wysypisko- śmieci meta !
                  Szybko śmieci się pozbędziesz
                  Święty spokój mieć już będziesz.
Wada I:    Ale wad jest co niemiara , sprawa ta jest bardzo stara.
                  Ptak nie lubi latać blisko , gdzie się mieści wysypisko.
                  Tam unosi się na wietrze - tona kurzu w jednym metrze!
                  Na dodatek zapach jaki!
                  Ten odorek jest tu taki , że w najlepszej perfumerii, w najwspanialszej oranżerii,
                  perfum takich nie znajdziecie, długo szukać ich będziecie.
WadaII:    Wysypisko- element krajobrazu, natchnieniem malarzy nie był ani razu,
                  strasznie okolicę szpeci - wielka góra naszych śmieci.
                  Trzeba dużo tu powierzchni, aby śmieci wszystkie zmieścić.
Wada III:  Starożytni piramidy piękne budowali , o swe środowisko też na pewno dbali ,
                   nasze piramidy śmieci co dzień się ugniata, 
                   lecz na pewno nie jest to ósmy cud świata.
                   Musimy sterty śmieci ograniczyć , bo już dziś wysypisk trudno się doliczyć.
 
( Uczniowie w chórku wykonują piosenkę pt,, Mądry liść ")

Chłopiec:  Wcale mi się nie podoba ta wątpliwa środowiska ozdoba.
                  Może by tak jakieś czary, aby śmieci te zmalały?
Kolega:     Śmieci  zaraz będzie mało- gdyby spalić się je dało.
Chłopiec:  Spalić śmieci - świetna myśl, zaraz zrobię to już dziś.
Zaleta:      Góra śmieci szybko znika choć nie idą do śmietnika i gdy wrzucisz je do pieca
                  zaraz ogień się roznieca, już w kominie wszystko dudni
                  tak jak woda dudni w studni, ciepło wokół się rozchodzi - no i właśnie o to chodzi.
Wada:       Być może  śmieci robi się mniej, lecz zwolennikiem metody tej ,
                  wcale nie jestem, a wręcz odwrotnie - wszystko dokoła śmierdzi  okropnie.
                  Dym gryzie w oczy i drażni krtań - po dziurki w nosie już tego mam !
                 Wszędzie osiada i nas zatruwa - w dymie są związki chorobotwórcze, silnie trujące i rakotwórcze.
                  Nie spalaj śmieci to niebezpieczne, inne metody są tu skuteczne.

(Przechodzi uczeń z transparentem - Nie spalaj śmieci ! )

Chłopiec:  Teraz już wiem że to pomysł kiepski , lecz mój problem wciąż jest ten sam,
                  co z tymi śmieciami zrobić mam ?

(piosenka pt. ,, Przyjaciel przyrody ")

Kolega:    O recyklingu to ty słyszałeś, czy śmieci już segregowałeś ?
Zaleta:     Recykling to wtórny obieg , zrozumie to każdy człowiek
                 i zawsze tak reaguje,  że swe śmieci segreguje.
                A ten drugi - co zostaje, myśli,  że to  takie baje......
                 i ugniata to co kupi , jak on się nazywa ?       ( słychać odpowiedź ... głupi)
Wada:     Jedna sprawa jest do zrobienia, należy zmienić przyzwyczajenia
                 i nie wyrzucać wszystkiego jak leci, do tego samego kontenera śmieci.
Kolega:   Jeśli masz trochę czasu i ochoty - to weźmy się do roboty.
Uczeń I:   Najpierw papier  odłożymy , ładnie w paczki go złożymy -
                 to jest właśnie makulatura: gazety, zeszyty, no i tektura.
                 A teraz uważnie wszyscy posłuchajcie - zbierajcie makulaturę
                 i drzewa   ochraniajcie. Tona makulatury to spowoduje, że 17 drzew się uratuje.

(Uczniowie składają makulaturę i odkładają do kontenera z napisem papier)

Uczeń II:  A teraz puszki aluminiowe, te po konserwach, metalowe,
                  te po orzeszkach i rybach w oleju , po dezodorantach, farbach w sprayu.
                  Można je oddać na złomowisko, gdzieś na  najbliższe składowisko.
                  To czysta oszczędność energii i wody, ale są także inne powody.

(Uczniowie odnoszą puszki do kontenera z napisem metal )

Uczeń III:  A te opakowania szklane , zwłaszcza słoiki zakręcane.
                   Można je zanieść do babci czy mamy - latem zapełnią się wnet dżemami.
                   Butelki potłuczone, szklane przedmioty, dostarczają hutom szkła,
                   trochę roboty - najpierw je zmielą , potem przetopią i nowe szklane rzeczy z nich zrobią.

(Uczniowie odnoszą szklane przedmioty do kontenera z napisem szkło )

Uczeń IV:   I jeszcze na koniec te chemiczne cacka . Pojawiły się w naszym życiu z nienacka,
                   są kolorowe, wygodne i ładne- lecz jednocześnie podstępne szkaradne.
                   Nie rozłożą się w kilka miesięcy - potrzebują wiele lat , a nawet ich tysięcy.
                   Szpecą więc nasze lasy, jeziora, łąki i parki,  wsie , miasta, pola.
                   To istna zmora !
                   Można je zanieść na składowisko, tam segreguje się prawie wszystko,
                   specjalne zakłady mogą  je przetopić i nowe jednorazówki z nich zrobić.
 
(Uczniowie odkładają plastikowe butelki na miejsce z napisem plastik)

Kolega:     Popatrz teraz na swój worek śmieci . Czy dużo ich zostało ?
                  Powiedzcie dzieci. Na wysypisko trafiłby cały worek - teraz jest on pusty.
Uczeń V:   Bo co innego składowisko , gdzie dbają o środowisko,
                  tu zapachy  i  powietrze są dla wszystkich znacznie lepsze.
                  Tak dla zwierząt i dla ludzi , niech kto trzeba się obudzi.
                  By zamiast wysypisk bzdurnych powstał skład surowców wtórnych.
                  Z których wiele się odzyska, z korzyścią dla środowiska,
                  czyli też , że pamiętamy, sami z tego skorzystamy.
Razem:     Bo człowiek jest częścią przyrody, są na to niezbite dowody.
                  Nie pozwólmy przyjaciele , aby błękit w dymach padł.
                  By marniała polska zieleń , żeby marniał miejski park.
                  Chrońmy każdy promień słońca , on nam sprawia życia ład.
                  A ten liść - to nasz obrońca dzięki niemu żyje świat.
                  Ekolodzy biją na alarm! Czy wiesz, że:
                 § Przedmioty wykonane z plastiku rozkładają się po 500 latach.
                 § Każdy Polak produkuje rocznie 300 kg śmieci.
                 § Do spalenia 4 plastikowych torebek zużywa się tyle tlenu , ile  potrzebuje 1 człowiek do oddychania
                    w ciągu doby.
                 § 17 drzew to jedna tona papieru.
                 § 1 sosna produkuje 1800kg tlenu w ciągu doby.
      
OsobaI:    Pamiętajcie więc o drzewach by mógł dla was kos zaśpiewać.
                  Trzeba zadbać więc o lasy.

(odgłosy ptaków)
(Piosenka pt.,,Kochajmy ptaki" )

Osoba II:  Żyć z przyrodą w zgodzie to wspaniała rzecz.
                  W lesie czy w wodzie warto przyjaciół mieć.
Osoba III: Żyj z przyrodą  w zgodzie odsuń od niej zło
                   i pamiętaj o tym aby chronić ją.
                     
Osoba IV: Żyj z przyrodą w zgodzie to przynosi plon,
                  wszystkim się z nią podziel , jej bogactwa broń.
OsobaV:   Jedna jest ziemia jak jedno słońce , jak jedno niebo dla dni i nocy.
                  W sercach pragnienia żyją gorące by człowiek nie nadużył swej mocy.
                  Aby ten pejzaż ziemi odwiecznej , zdobiony polem, morzem i lasem,
                  Poczuł się już na zawsze bezpieczny- pragniemy przecież my sami.
Razem:     Ziemio, powietrze, wodo- bądźcie czyste i służcie nam.
                  Człowiek otrząśnie się, pomoże wam !
                  Planeto nasza nie giń - żyć na tobie chcemy !
                  Więc składamy obietnicę, że Ci pomożemy !

(Piosenka pt. ,, Nie warto mieszkać na Marsie" )  

Dziecko (z bukietem kwiatów):  Chciałabym więcej kwiatów , drzew z ptakami ,
                  więcej blasków, gwiazd, obłoków, trzcin, kaczek na  wodzie.
                  I uchwycić to wszystko rękami , ucałować to wszystko ustami
                  i patrzeć jak słońce wschodzi.
Narrator(wchodzi na scenę trzymając w ręce dzwoniący budzik ):
                   Na zegarze świata jest za pięć 12-ta, to ostatni dzwonek dla ochrony Ziemi !!

(W czasie inscenizacji uczniowie prezentują elementy mody ekologicznej).

                                                                                                               
Bibliografia:
Przyroda polska - biuletyn Eko - edukacyjny  marzec 2002
Przyroda polska -biuletyn Eko - edukacyjny  maj 2002
Gałczyńska E. Garczyk Z. Uczcijmy wierszem i piosenką  Płock1993