W dzisiejszej
rzeczywistości nie ma chyba człowieka, który
nie dostrzegałby wpływu technicznych środków przekazu na
młodych ludzi, zarówno w pozytywnym jak i negatywnym
aspekcie. Jednak mimo to, że zdajemy sobie z tego sprawę, trudno jest
nam zmienić przyzwyczajenie i zdecydowanie ograniczyć ilość czasu
spędzanego przed telewizorem czy właśnie komputerem. Przyjmijmy, że
nasze dziecko spędza czas przed komputerem przez dwie godziny
dziennie(jakaś ulubiona gra). W skali tygodnia jest to 14 godzin, w
skali miesiąca 60 godzin, a tylko w jednym roku daje to wynik 720
godzin, czyli 30 dni. Zatem jeden miesiąc w roku poświęca nasza
pociecha na grę na komputerze.
Warto
zauważyć, że
zarówno telewizja jak i komputer (dziś
już obecny prawie w każdym domu) bombarduje mózg dziecka
ogromną ilością obrazów, słów, ruchu, świateł, co
przykuwa jego uwagę, ale niestety często niczego nie wnosi. Nawet my
dorośli jesteśmy w stanie przyjąć tylko pewną dawkę bodźców,
jeśli jest ich zbyt dużo, przestajemy na nie reagować i stają się nam
obojętne. Są jednak szkodliwe dla zdrowia. Pojawiają się problemy ze
wzrokiem, słuchem, koncentracją uwagi. Dzieci są rozdrażnione, nie
potrafią znaleźć sobie same zajęcia, uzależniają się od telewizora i
komputera, uzależniają swoje zajęcia od czasu spędzonego przed szklanym
ekranem.
Nie można jednak jednoznacznie powiedzieć, że komputer to samo zło. Ma
on również swoje zalety. Oto mocne i słabe
strony korzystania z komputera:
ARGUMENTY
„ZA”
-
możliwość szybkiego zdobywania różnorodnych informacji bez
konieczności wychodzenia z domu – INTERNET
-
rozbudzanie zainteresowań i ciekawości dziecka
-
dostarczanie rozrywki, atrakcyjna forma spędzania wolnego czasu
-
możliwość doskonalenia zręczności, pomysłowości, cierpliwości
-
dostęp do ciekawych programów multimedialnych opracowanych z
myślą o uczniach
-
możliwość nawiązania ciekawych kontaktów z
rówieśnikami (poczta elektroniczna)
ARGUMENTY
„PRZECIW”
-
złodziej czasu
-
przedkładanie komputera nad inne, aktywne formy wypoczynku
-
brak kontroli nad sposobem użytkowania komputera przez dziecko
pozostawione w domu
-
problemy zdrowotne związane z brakiem ruchu, wzrokiem
-
łatwość dostępu do brutalnych gier
-
zawieranie niewłaściwych znajomości
-
doprowadzanie do uzależnienia komputerowego– „Nie
mogę bez niego żyć!”
-
utożsamianie się z negatywnymi bohaterami gier komputerowych,
przyjmowanie ich sposobu działania, często przesyconego agresją
Dla dzieci w
młodszym
wieku szkolnym najgroźniejsze zdają się być nieodpowiednie gry
komputerowe. Od nich zaczyna się uzależnienie od komputera.
DLACZEGO
GRY KOMPUTEROWE „W ZABIJANIE” MAJĄ SILNY WPŁYW NA
GRACZA?
1.
Gracz nie tylko ogląda przemoc na monitorze komputera, ale sam jej
dokonuje!
2.
Gracz w czasie gry nie tylko identyfikuje się z bohaterem, ale sam
niejednokrotnie staje się nim!
3.
Gracz sam podejmuje decyzje o dokonanych przez siebie aktach przemocy
– często im bardziej wyrafinowanych – tym lepszych!
4.
Gracz traci w końcu relacje między dobrem , a złem – im
częściej „zabija” , tym szybciej przestaje robić to
na nim wrażenie!
SCHEMAT
UKAZUJĄCY UZALEŻNIENIE OD KOMPUTERA
1. Ciekawość
2. Fascynacja
3. Duma rodziców ze zdobytych
przez dziecko
umiejętności
4.
Główna aktywność dziecka- komputer
5. Uzależnienie
Cała przygoda z
komputerem zaczyna się
zupełnie niewinnie, najpierw
ciekawość i fascynacja, która przy aprobacie
rodziców prowadzi do rezygnacji z dotychczasowych, lubianych
dotąd przez dziecko innych form spędzania wolnego czasu.
Wkrótce używanie komputera staje się główną formą
spędzania wolnego czasu. W przypadku braku dostępu do komputera
pojawiają się wybuchy agresji, apatia, rozdrażnienie, co z kolei
powoduje konflikty z najbliższymi. Wspólne spacery, rozmowy
o problemach, książkach stają się dla dziecka nudne. Wśród
rówieśników wiodącym tematem są bohaterowie gier
komputerowych. Końcowym efektem uzależnienia od komputera, a w
szczególności gier komputerowych mogą być:
-
Wzrost agresji wobec innych osób
-
Chęć bezwzględnego podporządkowania sobie innych
-
Egocentryzm – nastawienie wyłącznie na zaspokajanie własnych
potrzeb
-
Nastawienie na rywalizację, a nie na współpracę
-
Niski poziom empatii- umiejętności zrozumienia innych
-
Brak zrozumienia i tolerancji
-
Zbyt duża impulsywność w działaniu
-
Trudności w nawiązywaniu kontaktów społecznych
-
Obojętność
Cechy te nie
pozostają
bez wpływu na kształtowanie osobowości dziecka
List dziecka
wołającego o pomoc:
KOCHANI
RODZICE!
1.
Nie pozwólcie mi spędzać zbyt wiele czasu przed komputerem
2.
Nie wyganiajcie mnie do komputera, kiedy chcecie mieć trochę czasu
wolnego.
3.
Nie pozwalajcie mi grać w gry oparte na przemocy, na początku zawsze
się ich boję i często nie mogę zasnąć.
4.
Bądźcie moimi nauczycielami i pokażcie mi jak mądrze korzystać z
komputera.
5.
Bardzo Was kocham i chciałbym być kiedyś podobny do Was.
Zdając sobie
sprawę z
istniejącego zagrożenia podejmijmy kroki, które ochronią
nasze dzieci przed negatywnym wpływem komputera.
„RADY
DLA RODZICÓW”:
1.
Opracuj wspólnie z innymi członkami regulamin korzystania z
komputera.
2.
Kontroluj dziecko w czasie pracy przy komputerze, zwróć
uwagę na to, w jaki sposób korzysta z Internetu.
3.
Nie pozwalaj na instalowanie gier pokazujących przemoc, drastycznych,
promujących negatywne postawy.
4.
Zainstaluj w domowym komputerze programy i systemy filtrujące zasoby
Internetu – ograniczy to w dużym stopniu dostęp do treści
niepożądanych.
5.
Rozmawiaj z dzieckiem o zagrożeniach wynikających z niewłaściwego
używania komputera.
Opracowała:
Elżbieta Siorek
Literatura:
Fechner
– Sędzicka, E. Lachowska – Żarska –
„Nauczyciele – rodzicom”
Noga
H. – „Czy nowoczesność niweczy trudy
wychowania?” w „Wychowawca 1998 nr5”
Zwoliński
A. „Demony komputerowego nieba”
|